Адной з прыярытэтных задач у патрыятычна- грамадзянскім выхаванні асобы з`яўляецца далучэнне вучня да набыткаў айчыннай мастацкай культуры, у тым ліку мастацкай культуры рэгіёна ,як духоўнага скарбу, здольнага фарміраваць эстэтычны густ, пачуццё павагі і пашаны да роднага слова, развіваць вучня як творчую асобу.
З гэтай мэтай ва ўстанове “Сярэдняя школа №3 імя В.М. Усава г. Гродна” быў створаны паэтычны куток “На Нёманскай хвалі”, урачыстае адкрыццё якога адбылося падчас святкавання Міжнароднага Дня паэзіі 21 сакавіка 2012 года з удзелам прадстаўнікоў шырокай грамадскасці: паэтаў і пісьменнікаў, членаў Гродзенскага абласнога аддзялення СП Беларусі, кіраўнікоў упраўлення адукацыі Гродзенскага аблвыканкама, кіраўнікоў аддзела адукацыі адміністрацыі Кастрычніцкага раёна г. Гродна, кіраўнікоў школьных музеяў і музейных пакояў, школьнікаў і педагагічных работнікаў устаноў адукацыі, выпускнікоў школы, бацькоў вучняў.
Экспазіцыя паэтычнага кутка ўяўляе сабой 3 стэнды, арганічна звязаныя паміж сабой. Першы стэнд– экскурс у недалёкае мінулае, прысвечаны гісторыі літаратурнай Гродзеншчыны. Тут прадстаўлены звесткі з жыцця і творчасці знакамітых мастакоў слова, ураджэнцаў Гродзеншчыны: А. Міцкевіча, Э. Ажэшкі, Цёткі, М. Васілька, А. Карпюка, В. Быкава.
Асноўная частка экспазіцыі – матэрыялы, прысвечаныя кожнаму з 36 пісьменнікаў, членаў Гродзенскага абласнога аддзялення СПБ, які ўзначальвае беларуская паэтэса Кебіч Л.А.
Завяршальная частка экспазіцыі – матэрыялы літаратурнай творчасці вучняў школы, членаў гуртка літаратурна – мастацкай творчасці “Першацвет” (кіраўнік Целеш Анастасія Андрэеўна) і паэтычнага гуртка “Таямніцы паэзіі” (кіраўнік Чычкан Ія Станіславаўна). Ініцыятыва стварэння кутка “На нёманскай хвалі” належыць Гродзенскаму аддзяленню СПБ, педагогам і выпускнікам школы 2012 года. На сучасны момант дзейнасць паэтычнага кутка арганізуе настаўнік вышэйшай катэгорыі Целеш А.А якая з`яўляецца і кіраўніком гуртка літаратурна- мастацкай творчасці “Першацвет”.
За параўнальна невялікі перыяд сваёй дзейнасці ў сценах паэтычнага кутка прайшлі яркія і запамінальныя сустрэчы з мастакамі слова Гродзеншчыны і пісьменнікамі Беларусі ў рамках рэспубліканскіх мерапрыемстваў і творчых сустрэч, прысвечаных Году кнігі. Паэтычны куток стаў асяродкам культурнага жыцця школы і мікрараёна, месцам далучэння вучняў да культурнай спадчыны Гродзеншчыны, своеасаблівым цэнтрам развіцця асобы вучня як творцы, здольнага выражаць сваё светаадчуванне праз паэзію.Творчыя сустрэчы вучняў СШ №3 і ўстаноў адукацыі мікрараёна адбыліся падчас правядзення святаў мікрараёна, прысвечаных Дню Перамогі, Дню ведаў, а таксама літаратурныя імпрэзы і творчыя сустрэчы, прысвечаныя Дню паэзіі і іншым каляндарным датам культурна- асветніцкага характару.
З задавальненнем наведваюць паэтычны куток выпускнікі школы, якія, дарэчы, з`яўляюцца аўтарамі многіх вершаў, што знайшлі сваё адлюстраванне ў матэрыялах кутка.
Па рознаму склаўся іх жыццёвы лёс, але адчуванне беларускага слова, сваё светабачанне праз паэтычнае слова яны адчулі менавіта ў сценах роднай школы.
17 мая 2012 года гасцямі паэтычнага клуба сталі пісьменнікі і паэты Мінска і Мінскай вобласці, такія як М. Маляўка, В. Чудаў, К. Хадасевіч- Лісавая і іншая, якія адзначылі прафесійнае стаўленне педкалектыва да справы выхавання моладзіпраз далучэнне іх да літаратурна- мастацкай творчасці.
Напярэдадні Дня настаўніка 4 кастрычніка 2012 года гасцямі кутка былі беларускія паэты, такія, як А.Дранько- Майсюк, Э. Акулін, А. Петрушкевіч.
А ў пачатку чэрвеня 2013 года паэтычны клуб “На нёманскай хвалі” наведалі педагогі і музычныя дзеячы г. Элка, што знаходзіцца ў памежнай Польшчы. Яны з задавальненнем паслухалі экскурсаводаў паэтычнага кутка, агледзелі экспазіцыю і пакінулі запіс у кнізе водгукаў і пажаданняў гасцей і наведвальнікаў паэтычнага кутка. Творчыя сустрэчы наладжваюцца і з прадстаўнікамі навуковага асяродззя. З мэтай падтрымкі цесных сувязей з Гродзенскім дзяржаўным універсітэтам паэтычны клуб прымаў у якасці гасцей вучоных абласной ВНУ: Жука І. В., доктара філалагічных навук, прафесара, Якалцэвіч М.А. дацэнта, кандыдата філалагічных навук і старшага выкладчыка кафедры беларускай літарутуры Тарасаву С.М.
Прымае гасцей куток і ў час летніх канікул. Імі становяцца выхаванцы дзіцячых аздараўленчых лагераў, якія дзейнічаюць на базе школ Кастрычніцкага раёна. Вядома ж, паэтамі не нараджаюцца ― імі становяцца, бо натхненне заўсёды нараджае творчасць. А ў кожным дзіцяці сам творца запальвае іскрынку таленту. Задача настаўніка – адчуць (можа, падсвядома, сэрцам), убачыць вокам чалавека,умудронага і сталага,гэтае маленькае цяпельца творчасці, не даць яму патухнуць. А калі яно разгарыцца вогнішчам, - гэта ўжо удача і сапраўдная перамога.
Ёсць спадзяванне, што, далучаючыся да здабыткаў мастацкай творчасці пісьменнікаў роднага краю, многія з наведвальнікаў паэтычнага кутка стануць зоркамі на паэтычным небасхіле ці проста па- новаму адчуюць прыгажосць гучання роднага слова, здольнага абудзіць самыя высокія пачуцці.
Маленькія перамогі юных паэтаў ёсць ужо і на сённяшні дзень: многія з іх з`яўляюцца дыпламантамі конкурсаў розных узроўняў. Ёсць і планы на будучыню: паэтычныя сустрэчы, чытанні, гасцёўні
Вашай увазе прапануецца першая спроба пяра нашых гурткоўцаў.
Дзікевіч Віталій (11-ы "А" клас)
Паэту
Мне сняцца сны аб Беларусі…
Я. Купала.
Пагляд яго ласкавы, шчыры, строгі―
Ад маці ўсе рысачкі пабраў,
А талент быў падараваны Богам,
Каб спадчынай ён родны кут назваў.
Кветка - папараць, пэўна, на творчасць натхняла,
З верай у шчасную долю каб жыў,
Хоць горкае крыўды паслаў лёс нямала,
Ды матчыным словам ён людзям служыў.
І няслося над светам паэтава слова,
Як крыніца, што ласкаю поіць лугі,
Абудзіць родны край было слова гатова,
Скінуць путы насілля, парваць ланцугі.
Песню- звон, песню – кліч да святла і свабоды
Бясстрашна жалейка спявае,
Песню аб мужным і слаўным народзе,
Што сцежку дабра ў цьме шукае.
Любоў сілу і гарт ў душы нараджала,
Каб і ў снах Беларусь так, як маці, жыла,
Ад нявер`я і злобы людской ратавала,
Гэткай знічкай маленькай у цемры была.
Так з любоўю да спадчыны, маці – старонкі
Паэт жыў, развіваючы Божы свой дар,
Слухаў спевы лясоў і дуброваў звонкіх,
Слухаў голас зямлі яе сын- уладар.
Ды прыйшоў на зямлю час смяротнай навалы
І ўзняў над палеткамі дым.
Біцца сэрца паэта, на жаль, перастала,
Адышоў у разлуцы з кутком дарагім.
Адышоў, але светач паэзіі сталай
Асвятляе абрысы нялёгкіх шляхоў.
Слова – зерне, што ў сэрцы яго выспявала,
Прарасло ў душы маладых юнакоў.
Гімн пяю чалавеку, паэту- прароку,
Што са Светам у гармоніі жыў,
Мог прадбачыць, паклікаць, з дарогі не збочыць,
Верай- праўдай народу, Айчыне служыў.
А вось так прыгожа і натхнёна піша кіраўнік гуртка.
Палеская ластаўка
А.А. Целеш
Палессе ― край тужлівых журавоў
І легкакрылых ластавак мясцінка
Калыскай стала светлых мар і сноў
Вясковай летуценніцы – дзяўчынкі.
Ты ўпершыню пачула тут
Пяшчотныя каханыя словы
Даў крыла моцы бацькаў кут,
А сэрца паланілі гукі роднай мовы.
Прыгожая сімфонія жыцця
Гучала ў радках прачулых вершаў.
Вялікай сілай страсці, пачуцця
Ты не баялася дзяліцца першай.
Сцвярджала: “ усё пачынаецца з любві”,
Любоў у сэрцы песні нараджала,
Ды гукі песні той адышлі
Як раптам і самой цябе не стала.
Без пачуцця застыла ў жылах кроў
Апошняе “люблю” прамовіць не паспела
У далёкі вырай вечных сноў
Ты ластаўкай палескай адляцела.
Пакінўшы свой верш, як крык душы,-
Сумленыя голас і жаданне волю
Хай на Палессі сумны дождж імжыць
І абмывае слёзы страты і болю.
